Het Golisano Institute for Sustainability (GIS) van het Rochester Institute of Technology is een pionier op het gebied van automatiseringstechnologie voor textielrecycling die complexe post-consumer kledingstukken kan verwerken. Dit is een cruciale stap voorwaarts om circulaire T2T-verwerking op te schalen.Dit systeem, gefinancierd door het REMADE Institute met steun van Nike, Goodwill en Ambercycle, is gebaseerd op AI en lasers en pakt het grootste obstakel bij textielrecycling aan: inconsistente samenstelling.
Het probleem: vervuild post-consumer afval
Jaarlijks belandt er in de VS meer dan 11 miljoen ton aan textiel op de vuilstort.Het merendeel betreft afgedankte kledingstukken met ritsen, opdrukken, labels en gemengde materialen, waardoor handmatige recycling economisch niet rendabel is.Traditionele automatisering van textielrecycling kan voorspelbaar industrieel afval verwerken, maar schiet tekort bij divers consumentenafval. Yooretex is ervan overtuigd dat de innovatie van GIS eindelijk de kloof dicht tussen circulariteit op laboratoriumschaal en automatisering van industriële textielrecycling.
Hoe de technologie werkt
1
AI-visiescanning:
3-camera transportsysteem legt kledingstukken vast met een resolutie van millimeters;
Algoritmes detecteren kragen, manchetten en logo's met behulp van infraroodspectroscopie.
2
Precisie laserverwijdering:
Robotlasers verwijderen niet-recyclebare onderdelen zonder de stoffen te beschadigen.
3
Geautomatiseerd sorteren:
Schone materialen worden naar speciale recyclingstromen geleid;
Verwerkt elke 10 seconden één kledingstuk.
"In tegenstelling tot productie, waar onderdelen voorspelbaar zijn, is elk post-consumer kledingstuk uniek," zegt AI-ontwikkelaar Md Shahidul Islam."Onze visiegestuurde systemen nemen realtime beslissingen – een revolutie in de automatisering van textielrecycling.”
Ondersteuning door de industrie en schaalbaar ontwerp
Dr. Volker Sick, technisch leider, benadrukt schaalbaarheid: "Deze T2T-verwerkingsoplossing zal niet alleen de wereldwijde afvalproductie elimineren, maar het maakt post-consumer kledingstukken economisch aantrekkelijk als grondstof – waardoor stortplaatsen worden vermeden door complexiteit om te zetten in kansen."
